0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Müslümanlar için Ramazan ayı birçok güzelliği beraberinde getirmektedir. Bu ayda tutulan oruçlar, kılınan teravihler insanların kalbini hassaslaştırmakta, hayır işleri artmaktadır. Hicri takvime göre hesaplanması gereken zekâtlar, sevapların kat kat olması sebebiyle daha ziyade bu ayda verilmektedir.

Bu mübarek ayın Müslüman toplumlara vurduğu damga o kadar kalıcı ki, toplumun dine en uzak kesimleri bile çok ya da az onun etkisine girmekten geri duramıyor. Ramazan her kesimin hayatına bir biçimde sokuluyor. Kimilerine damardan giriyor, kimilerine mideden. Ama giriyor ve “Ben geldim!” diyerek kendini hissettiriyor.

Ramazan bir açıdan da Hac hazırlığı dönemidir. Gönül Kabesini yüceltmek, toplumsal huzuru hissetmek gerekir. Sıla-i rahm, fakir muhtaçları ziyaret etmek de Ramazan ve bayramda daha bir mana kazanmaktadır.

Gelişim için de ilgi, bilgi, bilgilendirme ve iletişim kanallarının açık tutulması gerekmektedir. Gelişim ve değişim stratejisinin uygulanmasıyla, birçok problemin üstesinden gelinebilir.

Ramazan Bereketiyle İnsanî Gelişim

Ramazan orucunun ferdin ve toplumun kılcal damarlarına kadar nüfuz eden bir tabiatı vardır. Oruçlu kişi eline, diline, kalbine, gözüne ve beline de oruç tutturmalıdır. Bu hassasiyet, ferdi ve sosyal hayatımıza güzellikler getirir. Bazılarımız için insanî ve İslâmi değerler, sadece başkalarına anlatmak için olduğu müddetçe bu değerlerin topluma hâkim olması mümkün değildir. İstisnasız her insan, maddi ve manevi donanımla kıvama erer ve olgunlaşır.

Toplumun ruh sağlığını koruyan değerler ve aile hızla aşınmaktadır. Hızlı göç ve şehirleşmeyle birlikte şehir ortamında yeni değerlerin oluşmaması, eski değerlerin insanlara artık kılavuzluk etmemesi büyük sıkıntı yaratıyor. Politik ve ekonomik belirsizlikle birlikte modernleşmeyle gelen kimlik sorunları da insanları çok zorluyor.

Aile, toplumsallaşma açısından da önemli rol oynar. İnsanlar arasındaki akrabalık bağlarını geliştiren, bu bağlar, büyük ölçüde sosyo – ekonomik dayanışma ve karşılıklı destek haline dönüştüren kurum, ailedir. Yine, nesillerin İslami değerlerle tanışmasına, sosyal değişimlerin sağlıklı ve istikrarlı biçimde oluşmasına katkıda bulunan kurumların başında aile gelir. Zaten bir kurumun varlığı, onun etkinliği ile ölçülür. Etkinliğini yitirmiş kurumlar, bir bakıma yok gibidir.

Hatırlayınız, Ramazan bayramında yapılan vaazların hemen hepsinde şöyle söylenir: “Ramazandan sonra da bekleriz…” Niçin? Çünkü dindarlığımızı, camiye, cemaate gitmeyi bu ay içine hapsediyoruz. Çünkü ezan ve secde, toplu ibadet ve zikir hayatımızın merkezinde yer almıyor. Hâlbuki bu ayın manevi atmosferinin verdiği güçle yeni hamleler yapmalıyız hayatımızda. Yeni programlar üretmemiz gerekir. Aksi halde bize ait olmayan kültürlerin tuzaklarına takılıp “meditasyon” seanslarının müdavimi olabiliriz.

Müslim, elinden ve dilinden Müslümanların esenlikle olduğu kişidir. Mümin ise, insanlara, kanları ve malları hususunda güven veren kişidir. Temel İslamî bir kavram olan ihsan/iyilik, ferdi ve sosyal ahlakın temelidir.

İmha edilmiş Müslümanca algılama kabiliyetimiz yeniden yapılandırılmadıkça, yakılıp yıkılan beşeri coğrafyamızda huzura ermek zor olacaktır. İmanî ve İslami kavramlar sıhhatine kavuşmadıkça, davranışlar kıvama ermeyecektir.

Zekât ve İkram ayı Ramazan

“Kim bir oruçluya iftar verirse, oruçlunun sevabından hiçbir şey eksilmeksizin, oruçlunun sevabı gibi sevap alır.”

“Biriniz, kendisi için sevdiği bir şeyi, kardeşi için de sevmedikçe, tam iman etmiş sayılmaz.” Hadis-i Şerif

Aynı zamanda iktisadi olan zekât, sadaka ve yardımlaşma, dini ve ahlaki bir mahiyet kazanıyor. Şahıs menfaati yerine toplumun menfaati öne alınmış oluyor. Bunun için kurban da, İslam’a ait insani ve sosyal bir fedakârlıktır.

Sosyal hayatta ölçü; “Kendini tanıyan Rabbini tanır” Rabbini ve kendini tanıyan kötülüklerden uzaklaşarak, insani ve sosyal hayatına değer katar.